محتوای متنی سخنرانی استاد راجی جهت مطالعه:

سال اول انقلاب ما نیست، شما نگاه کنید ببینید در این چهل و پنج سال، کسانی که در چشم همه ملت عزیز هستند، اینها را لیست کنید، همه آنها انقلابی‌ها هستند. حاج قاسم عزیز شد، چون پای آقا ایستاده بود. حاج آقای رئیسی عزیز شد، چون پای ولایت ایستاده بود. حججی را چه‌کسی می شناخت؟ کدام یک از ما حججی را دیده بودیم؟ خدا ابر و باد و ماه و خورشید و فلک رو دست به دست هم داد، تا یک نفر را عزیز کند. فیلمبردار داعش آنجا چکار می کرد؟ چرا فیلم را منتشر کردن؟ اصلا چرا شهیدش کردن؟ تبادل می‌کردند می‌آمد، الان هم همه فراموشش کرده بودند. کسی که پای این نظام ایستاد خدا او را عزیز کرد. بزرگواران خدا قدرتش خیلی بالا است. یک بار نکند ما در تبیین‌مان، در دفاع از انقلابمان خدا را کنار بگذاریم. ما یک جوری داریم تبیین می‌کنیم، تبیین مادی (میکنیم). بابا قدرت خدا بالاتر از همه‌ی قدرت‌ها است. خدا عزیز می کند، خدا این کشور را به قله‌اش خواهد رساند، به شرطی که ما عقب نشینی نکنیم، ما نترسیم. شما بزرگواران که مجاهدان جهاد تبیین هستید، یک نکته را از همه بیشتر باید بدانید، چیزی که آقا گفت، اتفاق خواهد افتاد. آقا پارسال فرمود ما فصل مشبعی را حرکت کرده‌ایم. به قله‌ها نزدیک شده‌ایم. دوران شور است، دوران شعف است، دوران ناامیدی نیست. بزرگواران ما تا قله چیزی فاصله نداریم، در مرحله‌ای که ما هستیم موقعی که هلند بود، تورمش به یک حدی رسیده بود، به آن میگفتند تالیپ مانیا (Tulipmania) یعنی جنون گل لاله. یک دانه گل لاله، سه هزار گیلدر قیمتش بود. سه هزار گیلدر یعنی حقوق ده سال یک کارگر. تورم این شکلی بود. مردم ریخته بودند در خیابان، می‌گفتند آقا ما انقلاب نمی‌خواهیم. ما استقلال نمی‌خواهیم. ما دوباره می خوایم مستعمره هاپسبورگ (Habsburg) اسپانیا باشیم. آن دوران بهتر است. پانزده سال، بعد آنها ابرقدرت اقتصادی دنیا بودند. مرحله‌ای که ما هستیم، یعنی مرحله ششم از ابرقدرت‌ها، سخت ترین و پرفشارترین دوران برای ابر قدرت‌ها بوده. اما به محض اینکه از این دوران عبور کردند، تمام شد. آنها به قله رسیدند، مشکلات اقتصادی ان‌شاءلله حل خواهد شد. ان‌شاءلله بعدش ما به تمدن خواهیم رسید. ان‌شاالله هستیم و خواهیم دید آن روزی که حجت بن الحسن تشریف بیارند و ان‌شاءلله عاقبت همه ما ختم به شهادت در آغوش ایشون خواهد بود. بزرگواران مطمئن باشید، پای این نهضت بمانید خدا چه جور عزیز خواهد کرد. من بیشتر از این دیگه مصدع اوقات نمیشم.
(۲ اسفندماه ۱۴۰۳ – مشهد مقدس)